1952 McGuire-Keogh Fair Trade Enabling Act
De 1952 McGuire-Keogh Fair Trade Enabling Act was een wetsvoorstel dat op 22 april 1952 in het Amerikaanse Congres werd ingediend. De wet werd ingediend door senator John J. McKeogh en congreslid John R. McGuire en was een reactie op de uitspraak van het Hooggerechtshof in de zaak FTC tegen de Verenigde Staten, waarbij de Miller-Tydings Act van 1937 ongeldig werd verklaard. De wet wilde de staten weer in staat stellen eerlijke handelsovereenkomsten tussen fabrikanten en detailhandelaren te regelen. De wet gaf de regeringen van de staten de bevoegdheid om “fair trade”-contracten af te dwingen waarbij fabrikanten en detailhandelaren een minimumprijs voor goederen en diensten konden overeenkomen. De wet stond de staten ook toe wetten aan te nemen die fabrikanten verbieden onder een bepaalde minimumprijs te verkopen. De wet was bedoeld om kleine bedrijven te beschermen tegen onderbieding door grote bedrijven met meer onderhandelingsmacht. De wet bleek controversieel en werd uiteindelijk in 1967 door het Hooggerechtshof verworpen. Het Hof oordeelde dat de wet in strijd was met de handelsclausule van de grondwet, die staten verbiedt om de interstatelijke handel te reguleren. Hoewel de McGuire-Keogh Fair Trade Enabling Act van 1952 nietig werd verklaard, had hij een blijvende invloed op de manier waarop overeenkomsten tussen fabrikanten en detailhandelaren worden geregeld. Hij diende ook als model voor andere staten die probeerden wetten inzake eerlijke handel aan te nemen.
- De wet verleende de regeringen van de staten de bevoegdheid om “fair trade”-contracten af te dwingen.
- De staten konden wetten aannemen die fabrikanten ervan weerhielden onder een bepaalde minimumprijs te verkopen.
- De wet werd uiteindelijk in 1967 door het Hooggerechtshof vernietigd.
- De McGuire-Keogh Fair Trade Enabling Act van 1952 heeft een blijvende invloed gehad op de manier waarop overeenkomsten tussen fabrikanten en detailhandelaren worden gereguleerd.
De McGuire-Keogh Fair Trade Enabling Act uit 1952 was een belangrijk stuk wetgeving dat een blijvende invloed had op de regulering van overeenkomsten tussen fabrikanten en detailhandelaren. Het vormde een precedent voor andere staten die wetten inzake eerlijke handel wilden aannemen, en gaf een voorbeeld van hoe staten de interstatelijke handel konden reguleren.Links: