Compensatieregel
De compensatieregel is een rechtsbeginsel dat wordt toegepast in het Europese recht. Het verzekert de partijen van een overeenkomst dat het doel van de overeenkomst kan worden bereikt, zelfs als er elementen ontbreken of als de overeenkomst toevallig niet in zijn geheel kan worden nageleefd.
De compensatieregel is van toepassing op een wanprestatie (het niet nakomen van een verplichting) als gevolg van een geschil tussen partijen. In dergelijke situaties moet de partij die de schuldige is de schade vergoeden die de andere partij lijdt als gevolg van de wanprestatie.
De compensatieregel is bedoeld om het doel van de overeenkomst te beschermen door de partijen te verplichten om een redelijke schadevergoeding aan te bieden. Dit betekent dat de schuldige partij de schade moet vergoeden die de andere partij heeft geleden als gevolg van de wanprestatie.
Hieronder staan enkele voorbeelden van situaties waarin de compensatieregel van toepassing is:
- Een verhuurder die niet in staat is om de gehuurde woning op tijd aan de huurder te leveren.
- Een leverancier die een product levert dat niet overeenkomt met de overeengekomen specificaties.
- Een verkoper die een product of dienst niet kan leveren binnen de overeengekomen termijn.
In alle gevallen waarin de compensatieregel van toepassing is, moet de schuldige partij de schade vergoeden die de andere partij heeft geleden als gevolg van de wanprestatie. Dit omvat zowel materiële als immateriële schade.
De compensatieregel is een belangrijk rechtsbeginsel dat moet worden toegepast in alle situaties waarin partijen een contract hebben gesloten en een van de partijen de verplichtingen uit het contract niet nakomt. Door de compensatieregel toe te passen, wordt het doel van de overeenkomst gewaarborgd en wordt er een redelijke schadevergoeding aangeboden aan de partij die geleden heeft onder de wanprestatie.
Bronnen: