Zmalejące korzyści z coraz większych nakładów
Zasada zmalejących korzyści marginale występuje, gdy zwiększanie nakładów jednego zasobu powoduje coraz mniejszy wzrost produkcji. Oznacza to, że po pewnym punkcie dodawanie kolejnych jednostek zasobu nie przynosi już takich samych korzyści, co wcześniej.
Przykładem może być sytuacja, gdzie dodawanie kolejnych pracowników do produkcji może zwiększyć wydajność, ale po przekroczeniu pewnej liczby, wzrost produkcji staje się coraz mniejszy. Innym przykładem może być stosowanie nawozów w rolnictwie – początkowo ich dodanie może zwiększyć plony, ale po pewnym czasie dodawanie kolejnych ilości nie przyniesie już takich samych efektów.
Zjawisko zmalejących korzyści marginale jest istotne w ekonomii, ponieważ pomaga określić optymalny poziom wykorzystania zasobów. Przekroczenie tego punktu może prowadzić do marnotrawienia zasobów i obniżenia efektywności produkcji.
Warto zwrócić uwagę na zależność między kosztem a korzyścią w kontekście zmalejących korzyści marginale. Początkowo zwiększanie nakładów może przynosić dodatkowe korzyści, ale po przekroczeniu pewnego punktu koszt zwiększenia produkcji może przewyższyć uzyskane korzyści.
- Przykład 1: Firma zatrudnia dodatkowego pracownika, co pozwala zwiększyć produkcję o 10%. Następnie firma decyduje się zatrudnić kolejnego pracownika, ale tym razem wzrost produkcji wynosi tylko 5%.
- Przykład 2: Rolnik stosuje nawozy, co zwiększa plony o 20%. Po dodaniu kolejnej dawki nawozu, plony zwiększają się tylko o 10%.
W celu lepszego zrozumienia zjawiska zmalejących korzyści marginale, warto zapoznać się z bardziej szczegółowymi informacjami na Wikipedii.