Jednopoziomowa próba obszarowa
Jednopoziomowa próba obszarowa jest jedną z metod próbkowania, która polega na podziale obszaru na mniejsze jednostki (np. kwadraty, prostokąty) i losowaniu jednej z nich do dalszej analizy. Jest to efektywna metoda pozwalająca na szybkie i łatwe zebranie danych, szczególnie gdy obszar jest duży i trudny do objęcia w całości.
Przykładem jednostki próbkowej w jednopoziomowej próbie obszarowej może być np. kwadrat o boku 1 km, który zostaje losowo wybrany na mapie obszaru badawczego. Następnie wewnątrz tego kwadratu zbierane są dane, takie jak informacje o roślinności, zwierzętach czy użytkowaniu terenu.
Metoda jednopoziomowej próby obszarowej ma swoje zalety i wady. Zaletą jest łatwość i szybkość zebrania danych oraz możliwość reprezentatywnego próbkowania obszaru. Wadą natomiast może być brak szczegółowości danych, gdyż analizowane są tylko wybrane obszary, a nie cała powierzchnia badanego obszaru.
Podsumowując, jednopoziomowa próba obszarowa jest przydatną metodą próbkowania, szczególnie w przypadku dużych obszarów, gdzie konieczne jest szybkie zebranie danych.
Więcej informacji na temat jednopoziomowej próby obszarowej można znaleźć na stronie Wikipedia.